- qalxıq
- sif. Qalxmış halda olan, dik (yatıq müqabili). Onun . . şinelinin qalxıq yaxasından üzü və çuxura düşmüş gözləri də güclə görünürdü. Ə. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qalxıq
Look at other dictionaries:
çıxıntı — is. Bir şeyin irəli çıxmış, qalxıq hissəsi. Qayanın çıxıntısı. Girinti və çıxıntı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çıxıq — 1. is. Oynaqda sümüklərin yerindən oynaması. İmamverdi baba bilirdi ki, çıxığı yerinə tez salmaq lazımdır. Hərgah tez salınmasa yerinə ət gələr və sonra onu düzəltmək çətin olar. S. S. A.. 2. sif. Yerindən çıxmış, yerindən oynamış. // İrəli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dikburun — sif. 1. Burnunun uc tərəfi dik olan. Sualı verən arıq, rəngi solğun, dikburun, dombagöz bir qız idi. Ə. Ə.. 2. Burun tərəfi yuxarı qalxmış, burnu qalxıq (çəkmə və s.). Çəkdilər burnuna qara yaşmağı; Ayaqda dikburun sarı başmağı. H. K. S.. Laçın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
donqarburun(lu) — sif. Burnunun üstü qalxıq olan, burnunun üstündə çıxıntı olan. . . O, sallaqbığlı, donqarburunlu, uzunboylu, arıq bir kişi idi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyələk — is. məh. Hələ dəyməmiş xırda qarpız və ya qovun. Düyələk kimi – yupyumru, gipgirdə. Müqim bəyin qarnı qarpız kimi qalxıq, başı da aran yerinin düyələyi kimi yupyumru idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fındıqburun — sif. Balaca, girdə və ucu bir qədər qalxıq burnu olan. Fındıqburun uşaq. – <Nisə xanım Şeydaya:> Nə olub? Yoxsa körpə <Vahidovların> fındıqburun nəslinə çəkib? Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girinti(li)-çıxıntılı — sif. Girintisi və çıxıntısı olan, səthi, yaxud kənarları düz olmayan, qalxıq və batıq olan. Qabın girintiliçıxıntılı kənarı. – Silab qayanın girintiliçıxıntılı yerləri ilə aşağı enməyə başladı. S. Vəliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalxaq — bax qalxıq. Balacayev tükü yolunmuş sısqa cücəyə, . . ortaboylu, çiyinləri qalxaq Sübhanverdizadə isə xortumlu bir filə dönmüşdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qozbel — sif. 1. Döş və ya arxa sümüklərinin əyilməsi nəticəsində beli qoz kimi qalxıq; donqar. Qozbel adam. – <Qulu:> Podnos elə köhnədir ki, ortası qozbel adamın beli kimi qalxıbdır. S. S. A.. // İs. mənasında. <Dilbər:> Doğru demişlər:… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sac — is. Üzərində lavaş, yuxa, bozlamac, qutab və s. bişirmək üçün ortası qalxıq, dairəşəkilli çuqun və ya dəmir lövhə. <Gülsüm> birtəhər itdən xilas olub, özünü çörək təndirinə soxdu və dəmir sacı başına çəkdi. Ç.. Səmədin nəzərləri . . sacın,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
